Samen Kleuren

‘Samen kleuren’, dat was het begin van kleurboekvoorvolwassenen.nlin 2010. Die avond ging ik naar An, mijn moeders zus, met een paar kleurplaten. Best spannend want zij was geen kleurder, eerder iemand die goeie kranten las als ontspanning. Maar ze was heel ziek, ze had niet lang meer te gaan. En ik had tijdens een opleiding therapeutisch tekenen de ontspannende werking van het kleuren ervaren. Ik kwam op een goed moment, ze wist niet hoe de avond door te komen. We kleurden samen die avond en spraken over ons leven en onze dierbaren. 

Op weg naar huis nam ik me voor om een volwassen kleurboek te gaan maken: een mooi, handmatig gemaakt kleurboek met een verhaal erachter. An overleed al snel daarna. Ik kreeg posthuum van haar wat geld voor een mooi reisje. Dat werd Japan, naar de papiermakerij van Rogier Uitenboogaart, waar ik al zo graag naartoe wilde. En, ik wist nog niet hoe, maar het zou gelijk ook mijn eerste kleurboek gaan worden. 

In Japan maakte ik rubbings ‘afwrijfsels’ van graveringen in oude tempels, meestal bloemmotieven. Ik volgde exact de lijnen die daar honderden jaren geleden door monniken waren ingebeiteld. Thuis maakte ik er kleurplaten van. Het werd het eerste kleurboek voor volwassenen, ‘Contouren, wachtend op kleur’.

  De geest was uit de fles, er volgden er meer. Lijnen van vroeger verbinden met mensen van nu is wat me zo fascineert. Een mooi kleurboek is een kadootje, een pakketje ontspanning en schoonheid wat uitnodigt om gekleurd te worden. En het mooiste voor mij is: jullie maken de kleurboeken af door ze te kleuren. Op je eigen manier, en die is altijd goed.